Ali illigali

Toch leuk, dat in Thailand aan de bak proberen te komen. Geeft je een beetje een idee hoe het is voor een gemiddelde nieuwe Nederlander in het altijd gezellige Holland. Okee: ik ben niet in Thailand uitgenodigd om poep te komen scheppen, vloeren te dweilen of bollen te plukken. Ik ben niet gemarteld en/of gevlucht. Ik wordt hartelijk verwelkomd inplaats van gemeden als de pest. Maar ik kan niet even in de massa verdwijnen. Best gek. Ik word nagewezen op straat en regelmatig bekeken of ik van Mars kom. De formulieren en de bordjes bij de Dienst Werkvergunningen zijn onleesbaar. En ik zal nooit weten of die breed lachende meneer achter het bureau me zit te fokken of dat het deze keer echt allemaal goed gaat komen. Echt praten met mensen op straat is pittiger dan de meeste gerechten hier (geflambeerd). Ja: ik weet flink wat woorden. Maar ik klink vast als een kruising tussen Dennie Cristian, Barry Stevens en Balkenende die verwoede pogingen doet om Engels te spreken. Trouwens: hier in het noordoosten praat iedereen plat-Thais. Best lachen, maar meestal totaal onverstaanbaar. Een pluspuntje: als de politie m'n werkvergunning wil controleren kan ik altijd doen of ik 'm niet begrijp. Houden ze niet van. Ze kunnen je toch niet meenemen naar een Regionaal Opvang en Vertrek Centrum om je verder te ondervragen met een Nederlandse tolk, want dat hebben ze hier allemaal niet. Trouwens: het goeie aan Thailand is ook dat je zeker weet dat de politie corrupt is. Per ongeluk met je auto op twee wielen en uit je raam pissend door de politietuin gereden? Gewoon even een paar duizend Baht storten in het fonds voor nieuwe Thaise politie petten. Ook niet mals: als ik hier op mijn balkon een schaap wil slachten, een burga wil dragen of kaaskroketten wil bakken dan mag dat gewoon. Wat een land!