Foodism

Sometimes you get lucky. Not in Thailand though. Luck has nothing to do with it. It's all about karma (cause and effect) and merit (which you get provided you don't enjoy killing mosquito's too much and give to the poor and generally do the right thing). I don't know what I've done right. But it must have really been something. Because somehow we just happen to work and live very close to the best chicken shop in the world. That's right: the best in the world. It's roasted by the roadside on a stick until absolutely perfect, with a slight but ever so delightful hint of asphalt. *wipes keyboard clean of saliva* To top it all off the chicken comes with a fine tamarind based dipping sauce adding a nice spicy twang. *wipes keyboard clean of saliva again*

Now I can hear you think: what about the poor chicken and the tamarind and stuff. Two possible answers: 1) They had it coming. 2) It will back fire completely and I'll probably be roasted to a crisp in a next life. Delicious...

Boom, roos, vis...aap?

Rare kringeltjes. Netjes tussen de lijntjes, anders wordt de meester kwaad. Zweet en inkt: een gevaarlijke combinatie. Dat geeft vlekken. En vlekken blijven nooit tussen de lijntjes. Ik vond Nederlands al moeilijk schrijven. Thais is nog erger. Net als de kramp die je er van krijgt. Dus als je nog 'ns niks te doen hebten je wil terug naar je kindertijd: doe maar 'ns Thais schrijven. Misschien mag als ik vandaag mijn best doe wel in de zandbak...

De koning en ik

Oplettende lezertjes hadden het -heel scherp-al gezien (zie de comments van de vorige post): ik heb de Thaise koning aan de muur hangen. Dat komt niet omdat ik naast een stropdassendrager ook nog een een sakkerse koningshuizenfreak ben geworden. Dat komt omdat ik een gemeubileerd huis huur en daar staat een ijskast in, een tv, een tafel en ook deze gezellige foto van Zijne Koninklijke Hooghuid en Mevoi Hare Koninklijke Hoogheid plus de poes hoort bij de inboedel. Weghalen kan niet. Nou hoor ik je al denken: het is toch godverjozef en nondedomme je eigenste huis van je eigenste centen? Bijna wel ja. Maar in een land waar ze (not kidding) een aparte taal hebben om tegen de koning te praten, waar je niet eens naar een vergeelde sticker van de koning in een smerige ouwe taxi mag wijzen of sterker: niet op je wegwaaiende briefje van 100 baht mag gaan staan omdat daar de koning op staat, laat je dat wel uit je grote gelige kaaskop. Ik neem eigenlijk al een risico door deze plaat op het web te knallen. Hij is scheef en dus alles behalve netjes eigenlijk. Verder iets over het koninklijk huis zeggen durf ik al helemaal niet. Ik hoorde net al een helicopter en een sirene en je kan nooit weten. Gelukkig zijn ze erg vrienden met Bea. Kan ze in haar aller aardappeligste Engels uitleggen dat ik het allemaal niet zo erg bedoel.

Ober!

Ja: dat is een stropdas ja!

What a view!

Sunset in our own soi 17! More pics on the way. Enjoy these shots from Singapore in the meantime...

Ali illigali

Toch leuk, dat in Thailand aan de bak proberen te komen. Geeft je een beetje een idee hoe het is voor een gemiddelde nieuwe Nederlander in het altijd gezellige Holland. Okee: ik ben niet in Thailand uitgenodigd om poep te komen scheppen, vloeren te dweilen of bollen te plukken. Ik ben niet gemarteld en/of gevlucht. Ik wordt hartelijk verwelkomd inplaats van gemeden als de pest. Maar ik kan niet even in de massa verdwijnen. Best gek. Ik word nagewezen op straat en regelmatig bekeken of ik van Mars kom. De formulieren en de bordjes bij de Dienst Werkvergunningen zijn onleesbaar. En ik zal nooit weten of die breed lachende meneer achter het bureau me zit te fokken of dat het deze keer echt allemaal goed gaat komen. Echt praten met mensen op straat is pittiger dan de meeste gerechten hier (geflambeerd). Ja: ik weet flink wat woorden. Maar ik klink vast als een kruising tussen Dennie Cristian, Barry Stevens en Balkenende die verwoede pogingen doet om Engels te spreken. Trouwens: hier in het noordoosten praat iedereen plat-Thais. Best lachen, maar meestal totaal onverstaanbaar. Een pluspuntje: als de politie m'n werkvergunning wil controleren kan ik altijd doen of ik 'm niet begrijp. Houden ze niet van. Ze kunnen je toch niet meenemen naar een Regionaal Opvang en Vertrek Centrum om je verder te ondervragen met een Nederlandse tolk, want dat hebben ze hier allemaal niet. Trouwens: het goeie aan Thailand is ook dat je zeker weet dat de politie corrupt is. Per ongeluk met je auto op twee wielen en uit je raam pissend door de politietuin gereden? Gewoon even een paar duizend Baht storten in het fonds voor nieuwe Thaise politie petten. Ook niet mals: als ik hier op mijn balkon een schaap wil slachten, een burga wil dragen of kaaskroketten wil bakken dan mag dat gewoon. Wat een land!

Sawut dee bpee mai!

Or as we say in English: happy new year! I know I'm late, but this is the first time I've been online in ages. I still don't have highspeed in my house (the high speed apperently does not refer to the guys connecting it). I have lots and lots to tell, but there isn't any time. At least I can wright about the ultra secret stealing of my creditcard data now. That's the end of the media cover up by the Visa guys. To make a long atory short: somebody (I think a not so ladylike lady) got hold of my data through (enter bizarro world) somone in the Bangkok Hospital in Phuket and went shopping with it at the Austrian airport (this is where a fat German talking husband might have come in). Just 4000 euro's worth of electronic equipment and (!) sunglasses... My new years resolution of course is not to let this happen again. Did I mention this is also the year of the dog according to the Chinese. Well: grrrrrrrrrrrrr:)